Mistrzowskie zakończenie kariery przez wspaniałą pięściarkę Karolinę Koszewską
W wielkim stylu bogatą karierę bokserską skończyła 39-letnia Karolina Koszewska (Warszawska Szkoła Boksu). W Wałbrzychu wygrała XXI Mistrzostwa Polski, pokonując w finale Darię Paradę (Skorpion Szczecin). Pięściarka z Warszawy w swoim ostatnim występie w mistrzowskim turnieju została uznana najlepszą zawodniczką i otrzymała Złotą Odznakę Polskiego Związku Bokserskiego i nagrodę finansową.
- Dziękuję bardzo prezesowi, wiceprezesom, całemu Polskiemu Związkowi Bokserskiemu za opiekę, za te wszystkie lata… Bardzo miło było uczestniczyć i trenować z kadrą narodową, reprezentować Polskę na arenach krajowych i międzynarodowych – mówiła w ostatnim dniu MP w Wałbrzychu Karolina Koszewska, trenowana w reprezentacji przez Karoliną Michalczuk i w klubie przez Jacka Dymowskiego.
Pierwsze złoto Mistrzostw Polski wywalczyła mając 20 lat w 2002 roku. Po kolejnych 2 dekadach, dalej w świetnej formie, żegnała się z boksem olimpijskim. Odniosła wielkie sukcesy, zdobywając złoto, srebro i brąz Mistrzostw Europy oraz wygrywając przed 2 laty w Igrzyskach Europy. Na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio pokonała pierwszą rywalkę w wadze 69 kg, Uzbeczkę Shakhnozę Yunusovą, a przegrała z późniejszą złotą medalistką Turczynką Busenaz Surmeneli (Mistrzyni Świata).
- Bardzo dziękuję za promowanie boksu olimpijskiego na terenie całego świata – powiedział Grzegorz Nowaczek, prezes Polskiego Związku Bokserskiego, a Karolina Koszewska dziękowała i złożyła szefowi polskiego pięściarstwa życzenia z okazji 50. urodzin.
- Jesteśmy z Ciebie dumni, jesteś osobą, która tworzy znakomite strony polskiego boksu.(…) Ponad 20 lat ostrych treningów i wyrzeczeń! – stwierdził Maciej Demel, wiceprezes Polskiego Związku Bokserskiego ds. finansów i organizacji.
Karolina Koszewska, 7-krotna Mistrzyni Polski, nie ukrywa, że być może jeszcze pojawi się w ringu, a z pewnością teraz będzie miała znacznie więcej czasu dla swojej rodziny, dwóch synów i męża. W czasie pięknej kariery zwyciężała również w boksie zawodowym i kickboxingu. W boksie olimpijskim jest od 2001 roku, czyli praktycznie od początku żeńskiego pięściarstwa na świecie.
