EUBC wspomina Zbigniewa Pietrzykowskiego, pierwszego 4-krotnego Mistrza Europy
W kolejnym odcinku historycznej serii European Boxing Confederation (Europejska Konfederacja Boksu) poświęciła wiele miejsca Zbigniewowi Pietrzykowskiemu, który w 1963 roku jako pierwszy zdobył 4 tytuł Mistrza Europy. W Moskwie zwyciężył w wadze półciężkiej.
EUBC przypomniała wcześniej m.in. sukces polskich bokserów w ME 1953 w Warszawie, gdzie Biało-Czerwoni wywalczyli 5 złotych medali, 2 srebrne i 2 brązowe. Z 10 startujących polskich zawodników, aż 9 stanęło na podium. To był wielki triumf drużyny gospodarzy prowadzonej przez legendarnego trenera Feliksa Stamma. Na najwyższym stopniu podium stanęli Henryk Kukier (51kg), Zenon Stefaniuk (54kg), Józef Kruża (57kg), Leszek Drogosz (63,5kg), Zygmunt Chychła (67kg).
Tym razem EUBC przypomniała postać kolejnej legendy boksu, zmarłego w 2014 roku Zbigniewa Pietrzykowskiego. Pierwsze złoto ME zdobył w 1955 roku w wadze lekkośredniej. Po następny tytuły sięgnął w 1957 roku w średniej oraz w 1959 i 1963 – w półciężkiej. Z kolei w 1953 roku w Warszawie zdobył brąz w lekkośredniej.
ME 1963 odbyły się w Moskwie, gdzie - jak podkreślono - reprezentanci krajów bloku wschodniego wywalczyli wszystkie 10 złotych medali. Największą gwiazdą turnieju był Zbigniew Pietrzykowski, który już wtedy miał w dorobku wicemistrzostwo olimpijskie z Rzymu i brązowy krążek Igrzysk w Melbourne. W stolicy ZSRR polski pięściarz pokonał przed czasem Bułgara Kirila Pandova, w półfinale wygrał na punkty z Czechem Frantiskiem Polackiem, a w finale zwyciężył przez TKOI zawodnika gospodarzy Danasa Pozniakasa, późniejszego Mistrza Olimpijskiego z Meksyku i 3-krotnego Mistrza Europy.
Z Polaków złoto w Moskwie wywalczył także Jerzy Kulej (lekkopółśrednia). Dla tego wspaniałego boksera to był pierwszy wielki sukces, w kolejnych latach wygrywał na Igrzyskach w Tokio i Meksyku oraz w ME w 1965 roku. W 1967 sięgnął po tytuł wicemistrza kontynentu. Zmarł w 2012 roku.
Mistrzostwa Europy 1963 rozgrywane były pod dyktando bokserów ze Związku Radzieckiego. Wszyscy awansowali do finałów (2 czerwca), a ich bilans to 6 złotych medali i 4 srebrne. W zawodach uczestniczyła rekordowa liczba 133 pięściarzy z 18 krajów. Polska była jednym z krajów z pełną, 10-osobową reprezentacją.
Wśród brązowych medalistów był Jerzy Adamski (piórkowa), a startowali też Józef Wiatrzyk (musza), Brunon Bendig (kogucia), Józef Grudzień (lekka), Rudolf Hajek (półśrednia), Andrzej Siodła (lekkośrednia), Henryk Dampc (średnia) i Władysław Jędrzejewski (ciężka).
